ورزش های ایبروبیک و شنا در کاهش آرتروز موثرند

دکتر سید احمد رئیس السادات متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و دبیر دومین سمپوزیوم تازه های آرتروز زانو ، در مورد تأثیر ورزش در درمان آرتروز زانو بیان کردند که :

برای استفاده از درمانهای غیر جراحی در درمان آرتروز زانو در بین متخصصین طب فیزیکی اتفاق نظر کلی وجود ندارد، اما با وجود اختلاف نظرها ، اثرات کاهش وزن در افراد چاق، انجام ورزش های هوازی (ایروبیک)، ورزشهای آبی و تمرینات مقاومتی و تقویتی، در بهبود افراد مبتلا به آرتروز زانو ثابت شده است.

ورزش های توانبخشی ، هم از میزان و شدت درد کم می کنند و هم باعث بهبود حرکت و عملکرد مفاصل آرتروزی می شوند. متخصص طب فیزیکی ورزش درمانی را برای هر فرد ، متناسب با شرایط سنی و جسمی او، بیماریهای دیگری که ممکن است داشته باشد ، شدت آتروز  و معاینات فیزیکی که انجام می گیرد ، تجویز می کند.

همان گونه که در هر نسخه دارویی ، شکل دارو، دوز دارو ،  زمان استفاده و احتیاطات لازم حین مصرف دارو مشخص است، ورزش  درمانی هم در بیماران  باید توسط پزشک توانبخشی تجویز شود. در نسخه ورزشی هم باید نوع ورزش، شدت، طول مدت هر جلسه  و تعداد جلسات در روز و هفته و همچنین احتیاطات حین ورزش مشخص باشد.

آرتروز زانو باعث می شود که ، به دلیل کم تحرکی ناشی از درد، قدرت عضلات پیرامون زانو کاهش یابد ، و کاهش قدرت عضلات خود باعث افزایش شدت آرتروز می شود. در بسیاری از بیماران نیز عدم تناسب بین قدرت و انعطاف پذیری عضلات باعث تشدید آرتروز می شود. بنا به دلایل ذکر شده ، ورزشهای تقویتی عضلات به ویژه عضله چهار سر و نزدیک کننده های ران، تمرینات کششی برای افزایش انعطاف پذیری عضلات پشت و کنار ران و حتی تمرینات تعادلی می تواند در درمان آرتروز مفید واقع شود.

یکی از مناسبترین ورزش ها در مبتلایان به آرتروز زانو پیاده روی است . اما بیمار باید از حرکت بر روی سطوح شیبدار به ویژه سر پایینی خودداری کند.

در مقایسه استفاده از تردمیل و دوچرخه ثابت در مبتلایان به آرتروز ، دوچرخه ثابت با داشتن ارتفاع بلند صندلی به دلیل اینکه بخشی از وزن بیمار توسط صندلی دوچرخه تحمل می شود و از فشار بر زانوها می کاهد به ویژه در افراد چاق مناسب تر است.

وسایل ورزشی  و تجهیزاتی که قابلیت تنظیم بر اساس شرایط فیزیکی بیمار را ندارند مانند وسایل نصب شده در پارکها ممکن است به سلامت بیمار به خصوص سالمندان آسیب برسانند.