مراکز غیر مجاز ماساژ درمانی

گرفتن خدمات ماساژ در مراکز غیر مجاز ماساژ درمانی توسط افراد فاقد صلاحیت علمی می تواند موجب شدت یافتن بیماری و یا ایجاد عوارض اسکلتی و عضلانی و روحی روانی شود.

ماساژدرمانی چیست؟

ماساژ یک روش درمانی مفید و ایمن است که باید با به کار بردن تکنیکهای مناسب توسط افرادی که صلاحیت علمی، عملی و اخلاقی انجام آن را دارند، اعمال شود تا بتواند اثرات موثری بر سلامت جسمی و روانی افراد سالم و بیمار داشته باشد.

ماساژ شامل یک گروه از فرایندهایی است که معمولا با حرکت سطحی ملایم، ضربه زدن و فشردن دست روی بافتهای خارجی بدن انجام می شود.

از ماساژ برای درمانهای تسکینی و بهبود عملکرد سیستم عصبی و عضلانی، گردش خون و سیستم لنفاوی و حتی سیستم ایمنی بدن استفاده می شود.

تاریخچه ماساژدرمانی

تاریخچه استفاده از ماساژ درمانی در تسکین و بهبود بیماریها به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد. اسنادی در این زمینه از کشورهای چین، هند ، یونان و همچنین شواهدی از استفاده آن در طب سنتی و اسلامی در زمان ابن سینا در دست است. امروزه ماساژ درمانی یک روش علمی و آکادمیک می باشد که در برخی از کشورها رشته دانشگاهی آن در دوره های کارشناسی تا دکترا تدریس می شود. در ایران افرادی که از لحاظ علمی و عملی روی ماساژ درمانی تسلط دارند متخصصین فیزیوتراپی هستند. پزشکان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی از ماساژ دستی برای آماده سازی بافتها جهت درمان هایی مثل مانیپولاسیون(دستکاری) ستون فقرات و یا مفاصل اندامها و یا انجام ورزش درمانی استفاده می کنند.

در تأثیرات ماساژ درمانی بر روی بیماریها، بر حسب نوع و کاربرد ماساژ و سطحی و یا عمقی بودن آن ، مجموعه ای از اثرات مکانیکی، بازتابی(رفلکسی)، عصبی و روانی دخیل می باشد. هدف کلی از ماساژ درمانی ایجاد آرامش(ریلکسیشن) ، بر طرف کردن تنش عضلات، کاهش درد، افزایش قابلیت حرکت بافت نرم و بهبود گردش خون است.

چه بیماری هایی با ماساژدرمانی قابل درمان است؟

ماساژدرمانی در درمان اظطراب و استرس ، درد مفاصل، لنف ادم (تورم اندامها ناشی از تجمع لنف) ، برخی از انواع کمر دردهای مکانیکی، آسیب رباط ها( تاندون ها) و حتی اختلالات خواب کاربرد دارد. همچنین می توان از ماساژدرمانی به عنوان درمان کمکی و فرعی (و نه علاج قطعی) در مبتلایان به دردهای مزمن، فیبرومیالژی، برخی آسیبهای ورزشی، سردرد، مراقبهای سوختگی و حتی کاهش درد در برخی انواع سرطان بهره گرفت .

ماساژ یک روش درمانی نسبتاً ایمن و کم خطر است، به شرط اینکه مناسب و به جا توسط متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی انجام شود.

انجام ماساژ بر روی نواحی سرطانی، التهاب عفونی بافت نرم (سلولیت ) و التهاب عروق لنفاوی( لنفانژیت) مطلقا ممنوع است. همچنین از انجام ماساژعمقی بر روی نواحی که اخیرا دچار ضربه(تروما) و خونریزی شده اند باید پرهیز کرد.

برای بیمارانی که با داروهای ضد انعقادی تحت درمان هستند باید از روشهای ملایم و سطحی تر ماساژ و آن هم با احتیاط استفاده کرد. ماساژ عمقی بر روی نواحی شناخته شده ترومبوز عمقی وریدی ممنوع است. و همچنین ماساژدر مبتلایان به آرتروز و پوکی استخوان شدید نیز باید با ملایمت انجام شود.

با توجه به اینکه فرد ماساژ دهنده به عنوان یک درمانگر باید موارد کاربرد صحیح، موارد ممنوعیت ماساژ، احتیاطات ، نوع و تکنیک مناسب را بداند، ارائه خدمات ماساژ در مراکز غیر مجاز ممکن است که سبب تشدید بیماری بیماران و حتی ایجاد عوارض اسکلتی و عضلانی و روحی روانی شود بنابراین به هیچ وجه انجام ماساژ توسط افراد متفرقه و فاقد صلاحیت علمی برای بیماران توصیه نمی شود.