کشیدگی و پارگی تاندون آشیل پاشنه پا: علت و درمان
آسيب‌ديدگي تاندون آشيل عارضه‌اي است که مي‌تواند براي همه ورزشکاران اعم از حرفه‌اي يا آماتور اتفاق بيفتد. تاندون آشيل يکي از بلندترين تاندون‌هاي موجود در بدن است که از استخوان پاشنه تا عضله ساق پا امتداد دارد. شما می‌توانید این تاندون را به صورت یک بافت نواری شکل در پشت قوزک و بالای پاشنه خود لمس کنید. تاندون آشیل به شما امکان می‌دهد که بتوانید پای خود را بکشید و انگشتان پا را بر روی زمین فشار دهید. متأسفانه آسیب‌دیدگی تاندون آشیل یکی از آسیب‌دیدگی‌های بسیار شایع می‌باشد. بسیاری از آسیب‌های وارد بر تاندون آشیل در اثر تاندونیت یا التهاب تاندون اتفاق می‌افتد که طی آن، تاندون حالت متورم و دردناک پیدا می‌کند. در موارد آسیب‌دیدگی شدید تاندون آشیل معمولاً وارد شدن یک نیروی سنگین و شدید بر روی تاندون باعث پارگی جزئی یا کامل آن می‌شود.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#cacaca”]
طب فیزیکی و توانبخشی درمان معمول برای آسیب‌های تاندون آشیل است. طب فیزیکی می‌تواند درد را تسکین دهد و امکان بازگشت تدریجی شما به فعالیت‌های نرمال روزانه را فراهم نماید. یک برنامه توانبخشی بعد از جراحی نیز می‌تواند به ترمیم پارگی تاندون آشیل کمک نماید. توانبخشی می‌تواند با استحکام بخشیدن به تاندون، به بهبود آن کمک نماید. کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر رئیس‌السادات با ارائه برنامه جامع توانبخشی و فیزیکال تراپی، شما را در این امر یاری می‌نماید.
[/alert]
علل آسیب‌دیدگی تاندون آشیل
عوامل زیر می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی تاندون آشیل شود:
- کارکرد مداوم تاندون
- افزایش میزان فعالیت فیزیکی به طور سریع و ناگهانی
- پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند که فشار زیادی را بر روی تاندون وارد می‌کند.
- مشکلات مربوط به ساختار پاها؛ آسیب‌دیدگی تاندون آشیل می‌تواند ناشی از عارضه صافی کف پا باشد. در این شرایط هر گونه فشار و ضربه‌ای مانند فشار بالا رفتن از یک پله که بر پاها وارد شود، باعث منقبض شدن قوس کف پا شده و کشیدگی عضلات و تاندون‌های پا خواهد شد.
- سفتی و کشیدگی عضلات و تاندون‌های پا
آسیب‌های تاندون آشیل در ورزشکارانی که در رشته‌های زیر فعالیت می‌کنند، بسیار شایع است:
- دو و میدانی
- ژیمناستیک
- رقص
- فوتبال
- بیسبال
- سافتبال
- بسکتبال
- تنیس
- والیبال
خطر پاره شدن تاندون آشیل در زمانی که شما به طور ناگهانی شروع به دویدن می‌کنید، خیلی زیاد خواهد بود. برای مثال یک دونده دوهای سرعت ممکن است که در همان زمان شروع مسابقه دچار این آسیب‌دیدگی شود. در این موقعیت، میزان انقباض و کشیدگی عضله به طور ناگهانی زیاد می‌شود و شدت این کشیدگی خیلی بیشتر از آن است که تاندون بتواند آن را تحمل کند. مردانی که سن بالاتر از ۳۰ سال دارند، بیشتر در معرض آسیب‌دیدگی تاندون آشیل هستند.
علائم
مهم‌ترین علائم آسیب‌دیدگی تاندون آشیل عبارت است از:
- درد در امتداد پشت پا و بالای پاشنه به خصوص هنگام کشش قوزک پا یا ایستادن روی پنجه؛ درد ناشی از التهاب تاندون (تاندونیت) ممکن است که در ابتدا به صورت خفیف باشد و به تدریج شدیدتر شود. اگر تاندون آشیل شما دچار پارگی شود، درد آن خیلی شدید و ناگهانی خواهد بود.
- حساسیت نسبت به لمس
- تورم
- خشکی و سفتی پا
- شنیده شدن صدای تلق یا صدای پارگی در زمان وقوع مصدومیت
- مشکل در خم کردن و چرخاندن پا و یا فشار وارد کردن با پنجه پا (این مورد از علائم پارگی تاندون می‌باشد)
پزشک مراقب سلامتی شما برای تشخیص آسیب‌دیدگی تاندون آشیل یک معاینه فیزیکی کامل بر روی پا انجام می‌دهد. پزشک ممکن است بخواهد حالت راه رفتن یا دویدن شما را نیز ببیند تا اگر مشکلی وجود دارد که می‌تواند ناشی از آسیب‌دیدگی تاندون آشیل باشد، آن را تشخیص دهد.
درمان
اگرچه آسیب‌دیدگی خفیف تا ملایم تاندون آشیل هم می‌تواند برای شخص مصدوم خیلی آزاردهنده و ناتوان کننده باشد، اما نکته امیدوار کننده در این باره آن است که این آسیب‌ها می‌تواند به خودی خود بهبود پیدا کند. فقط کافی است که به آن زمان بدهید.
شما می‌توانید اقدامات زیر را برای تسریع در بهبودی آسیب‌های تاندون آشیل، انجام دهید:
به پای خود استراحت بدهید. از فشار وارد کردن بر روی پاها و بلند کردن اجسام سنگین با تکیه بر روی پاها تا جایی که می‌توانید خودداری کنید. حتی ممکن است نیاز به استفاده از عصا داشته باشید.
روی پای خود یخ بگذارید. برای کاهش درد و ورم، هر سه تا چهار ساعت یک بار به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی محل آسیب‌دیدگی در پای خود یخ بگذارید و این کار را برای دو تا سه و یا تا وقتی که درد پای شما به طور کامل برطرف شود، ادامه دهید.
پای خود را ببندید. دور ساق و قوزک پا را با بانداژ کشی ببندید تا به کاهش ورم آن کمک کند.
پای خود را بالا نگه دارید. در زمان نشستن یا خوابیدن، چند بالش زیر پای خود بگذارید و پا را بالا نگه دارید.
از داروهای مسکن ضد التهاب استفاده کنید. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (آدویل، موترین) و ناپروکسن (آلیو) به کاهش درد و ورم پا کمک می‌نماید. با این حال این داروها دارای برخی عوارض جانبی از قبیل افزایش خطر خونریزی و جراحت نیز می‌باشد. بنابراین از این داروها فقط باید به صورت گاه و بیگاه استفاده کرد، مگر آنکه پزشک شما دستور دیگری داده باشد. همچنین این داروها باید حتماً همراه با غذا مصرف شوند. اگر شما مبتلا به هر گونه آلرژی یا بیماری دیگر هستید و یا داروی خاصی مصرف می‌کنید، باید قبل از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
زیر پاشنه پا را بلند کنید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که تا زمانی که آسیب‌دیدگی تاندون آشیل شما بهبود پیدا کند، یک کفی ضخیم در داخل کفش خود بگذارید. این کار به محافظت بیشتر از تاندون آشیل و جلوگیری از کشیدگی بیشتر آن کمک می‌کند.
از آتل‌های کششی، بریس‌های مخصوص و وسایل ارتوتیک استفاده کنید.
ورزش‌های کششی و تقویتی انجام دهید. ورزش‌های کششی و تقویتی که توسط پزشک به شما توصیه می‌شود را طبق دستورالعمل پزشک انجام دهید. معمولاً این ورزش‌ها برای درمان آسیب‌دیدگی‌های جزئی تاندون آشیل کفایت می‌کند، اما در مورد آسیب‌دیدگی‌های شدید ممکن است نیاز به گچ گرفتن پا به مدت ۶ تا ۱۰ هفته و یا حتی انجام عمل جراحی برای ترمیم تاندون و برداشتن بافت‌های زائد داشته باشید.
آسیب‌دیدگی پای من چه زمانی بهبود می‌یابد؟
مسلماً شما هم می‌خواهید بدانید که چه زمانی به سراغ فعالیت‌های ورزشی و مسابقات خود باز گردید. بهبود آسیب‌دیدگی تاندون آشیل ممکن است که تا چند ماه طول بکشد، اما در واقع مدت آن به شدت آسیب‌دیدگی بستگی دارد. آسیب‌های مختلف با سرعت متفاوتی خوب می‌شوند.
در طول مدتی که پارگی تاندون آشیل پای شما در حال بهبودی است، شما می‌توانید فعالیت فیزیکی خود را داشته باشید. البته باید در مورد فعالیت‌های فیزیکی جدیدی که باعث تشدید آسیب‌دیدگی نمی‌شود، مانند شنا با پزشک خود مشورت کنید.
پای خود را به‌طور ناگهانی حرکت ندهید و از روی اجسام بلند نپرید. سعی نکنید که سطح تحرک و فعالیت بدنی خود را به حدی که قبل از آسیب‌دیدگی داشته‌اید برسانید، تا وقتی که:
- بتوانید پای آسیب‌دیده خود را به راحتی و آزادانه مانند پای سالم خود حرکت بدهید.
- قدرت پای آسیب‌دیده شما مشابه با پای سالمتان شود.
- در زمان راه رفتن، پرش، دویدن یا پریدن روی یک پا، هیچ گونه دردی در پای آسیب‌دیده خود احساس نکنید.
به خاطر داشته باشید که اگر قبل از بهبودی کامل تاندون آشیل خود، فشار زیادی روی آن وارد کنید، احتمال بروز درد و معلولیت‌های دائمی برای شما وجود خواهد داشت.
پیشگیری
یک سری از اقدامات مراقبتی وجود دارد که شما با رعایت آن می‌توانید از آسیب‌دیدگی تاندون آشیل خود پیشگیری کنید. از جمله اینکه:
- از دویدن در سربالایی‌ها خودداری کنید.
- کفش‌های مناسبی که به خوبی از پای شما حمایت می‌کند و اندازه آن دقیقاً مناسب پای شما باشد، بپوشید.
- همیشه سعی کنید شدت فعالیت فیزیکی خود را به آرامی و به صورت کاملاً تدریجی افزایش دهید.
- در صورتی‌که در قسمت پشت ساق پا یا پاشنه خود احساس درد و گرفتگی می‌کنید، فعالیت ورزشی خود را متوقف کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.