کاربرد روش پی آر پی (prp) در درمان دردهای اسکلتی عضلانی چیست؟

g

پلاسمای غنی‌شده با پلاکت (PRP) یک روش درمان زیبایی غیرجراحی جدید و انقلابی است که با بهبود مکانیزم طبیعی ترمیم بدن در ارتباط با عملکرد اسکلتی عضلانی باعث کاهش ناراحتی و تسکین درد بیمار در نواحی مختلف بدن می‌شود. در طول سال‌های گذشته این روش درمانی به خاطر استفاده زیاد آن توسط ورزشکاران حرفه ای، افراد سرشناس و نیز کسانی که با درد عضلانی مواجه شده‌اند، بیش از پیش شناخته شده است. در حقیقت امروزه بسیاری افراد از روش تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت برای درمان بیماری های اسکلتی عضلانی، آسیب‌های ورزشی و بازگشت به فعالیت‌های عادی و ورزشی با حداقل ناراحتی و درد استفاده می‌نمایند. در واقع نتایج این تکنیک درمانی نشان دهنده اثربخشی آن در درمان بسیاری از مشکلات همچون آرتروز، تاندونیت، و کشیدگی یا پارگی رباط و نیز تسکین سایر ناراحتی‌های بیمار می‌باشد.

تزریق پی‌آر‌پی می‌تواند نتایج درمانی بلندمدت برای فرد به همراه داشته و یک روش دائمی برای بهبود فرآیند طبیعی ترمیم بدن باشد. به این ترتیب تزریق پی‌آر‌پی دارای نتایجی است که دوام و ماندگاری آن در مقایسه با روش‌های سنتی کاهش درد، طولانی مدت است.

[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#cacaca”]

دکتر رئیس‌السادات دارای دانش و تجربه زیاد در ارتباط با درمان دردهای عضلانی و علائم آرتروز با استفاده از روش تزریق پی‌آر‌پی بوده و به موفقیت‌های زیاد در این رابطه دست پیدا کرده است. این روش درمانی می‌تواند به افراد مبتلا به آرتروز حاد کمک کند بدون عمل جراحی جایگزینی مفصل مشکل خود را درمان کنند. به این ترتیب تزریق پی‌آر‌پی می‌تواند بطور چشمگیر حرکت‌های مفصل را بهبود بخشیده و درد بیمار را کاهش دهد.

[/alert]

پلاسمای غنی شده با پلاکت (PRP) چیست؟


پلاسمای غنی‌شده با پلاکت که معمولاً به اختصار به آن پی آر پی گفته می‌شود، در حقیقت خونی است که با قرار دادن در دستگاه سانتریفیوژ و چرخش با دور سریع، پلاسمای آن از سایر بخش‌های خون جدا می‌شود. پلاکت‌ها در حقیقت مسئولیت انعقاد خون را بر عهده دارند، اما می‌توانند به صورت بالقوه تاثیر زیاد بر فرآیند بهبود عضلات، تاندون‌ها، و رباط‌های بدن داشته باشند. مطالعات انجام شده در این حوزه نشان می‌دهند فاکتورهای رشد موجود در پلاکت‌ها امکان ترمیم بافت و تسریع فرآیند بهبود آسیب دیدگی‌ها را پس از تزریق در نواحی تحت درمان فراهم می‌کنند.

در گذشته از پلاسمای غنی شده با پلاکت (PRP) برای عمل جراحی ترمیم عضله چرخاننده شانه و تاندون آشیل استفاده می‌شد. علاوه بر این تزریق این پلاسما دارای نقش مهم در کاهش آسیب دیدگی‌های مزمن تاندون‌ها در زمانی است که استفاده از سایر روش‌های درمانی تاثیر مناسب در بهبود مشکل نداشته باشند. امروزه مطالعات متعدد در حال بررسی تمام حوزه‌هایی است که از روش تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت برای بهبود آنها می‌توان استفاده کرد. برای مثال در مورد مشکلات ستون فقرات، نتایج بررسی‌های کلینیکی نشان دهنده بهبود شرایط در هنگام تزریق پی آر پی به رباط‌های ستون فقرات، مفاصل فاست، و یا دیسک‌های میان مهره‌ای در شرایطی است که سایر روش‌های درمانی تاثیرگذاری مناسب را در این رابطه نداشته باشند.

روش پی آر پی چگونه عمل می‌کند؟


خون انسان در حالت عادی از ۹۳% گلبول‌های قرمز، ۶% گلبول‌های سفید، و ۱% پلاسما تشکیل شده است. پلاسما به خاطر نقش آن در لخته کردن خون و توقف خون‌ریزی شناخته شده می‌باشد. به هر حال، نقش پلاسما در خون چیزی بیش از لخته کردن آن می‌باشد. در حقیقت پلاسما یکی از اجزای تعیین کننده در فرآیند بهبود آسیب دیدگی بافت‌ها می‌باشد.

پلاسما بطور طبیعی در رشد بافت پیوندی و ترمیم بدن به مقدار زیاد تاثیرگذار است. در حقیقت بدن انسان در اولین مرحله نسبت به آسیب‌دیدگی بافت با ارسال پلاسما به ناحیه آسیب دیده عکس‌العمل نشان می‌دهد. به این ترتیب پلاسما فرآیند ترمیم بافت را شروع کرده و سلول‌های آسیب دیده را به خود جذب می‌کند. در نتیجه با تزریق پلاسما و فاکتورهای رشد موجود در آن به بافت‌های آسیب دیده همچون رباط‌ها، تاندون‌ها و مفاصل، فرآیند طبیعی ترمیم بدن تحریک می‌شود. به منظور حداکثر کردن این فرآیند، لازم است پلاسمای مورد نیاز برای این درمان متمرکز شده و از گلبول‌های قرمز خون جدا شوند. در واقع هدف از تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت حداکثر کردن تعداد پلاکت‌ها و حداقل کردن تعداد گلبول‌های قرمز خون در محل بافت آسیب دیده یا دچار درد است. بطور خلاصه، تزریق این پلاسما می‌تواند فرآیند طبیعی ترمیم بدن را تحریک کرده و تسریع نماید.

untitled21

کدام نواحی بدن می‌توانند از تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت بهره مند شوند؟


 

u1

g6

پلاسمای غنی شده با پلاکت دارای بیشترین تاثیر در درمان کشیدگی یا پیچ خوردگی مزمن رباط‌ها و تاندون‌ها در شرایطی است که سایر روش‌های درمانی محافظه کارانه تاثیر درمانی مناسب برای درمان و رفع مشکل نداشته باشند. به هر حال، از این روش پی ار پی می‌توان برای رفع مشکلات زیر استفاده کرد:

  • درد دیسک ستون فقرات
  • آسیب دیدگی‌های عضله چرخاننده شانه شامل سوختگی‌های با ضخامت جزئی
  • درد و بی‌ثباتی شانه
  • مشکل آرنج ورزشکاران تنیس و گلف
  • پیچ‌خوردن عضله ران و زرد پی
  • پیچ‌خوردن زانو و بی ثباتی آن
  • سندروم درد پاتلوفیمورال و تاندونیت کاسه زانو
  • پیچ خوردن قوزک پا
  • تاندونیت آشیل و خار پاشنه
  • آرتروز مفصل زانو، ران و سایر مفاصل بدن
  • سندروم گیرافتادگی عصب همچون سندروم تونل کارپال
  • نارسایی و درد در مفصل خاصره‌ای خاجی
  • نارسایی و درد در ستون فقرات و مهره‌های گردن

علاوه بر این، تزریق پی‌آر‌پی می‌تواند برای درمان و کاهش علائم بسیاری از موارد ابتلا به آرتروز مفید باشد. به این ترتیب پلاسمای غنی شده با پلاکت می‌تواند فرآیند بهبود غضروف و کاهش درد و بی‌ثباتی آن را تحریک نماید. رایج‌ترین موارد درمان آرتروز با این روش به شرح زیر هستند:

  • پی آر پی زانو برای درمان آرتروز زانو
  • آرتروز مفصل لگن
  • آرتروز شانه
  • آرتروز قوزک

آیا تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت می‌تواند لزوم استفاده از عمل جراحی را بر طرف کند؟


در هنگام استفاده از هر روش درمانی نتایج بدست آمده به مقدار زیاد به شدت آسیب‌دیدگی بستگی دارد. برای مثال در مواردی که فرد دچار آرتروز خفیف شده باشد، تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت می‌تواند به صورت بالقوه از فرسایش بیشتر ناحیه آسیب دیده و پیشرفت مشکل جلوگیری کند. به هر حال، در مواردی که سطح ابتلا به بیماری پیشرفته باشد، هدف از این روش درمانی می‌تواند حداقل کردن درد و بهبود عملکرد مفصل باشد. به این ترتیب تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت (در صورتی که به همراه سلول‌های بنیادی انجام شود) می‌تواند از انجام عمل جراحی جایگزینی مفصل و تعویض مهره‌ها جلوگیری کند.

پلاسمای غنی شده با پلاکت چگونه تهیه می‌شود؟


تهیه پلاسمای غنی شده با پلاکت ساده و بدون درد است و به راحتی با یک بار ملاقات با پزشک معالج در مطب وی انجام می‌شود. کل فرآیند گرفتن خون در این حالت فقط به حدود ۲۵ تا ۳۰ دقیقه زمان نیاز دارد. به این ترتیب مقدار کمی خون از بیمار مشابه نمونه خون گرفته می‌شود. هنگامی که خون مورد نیاز از بیمار گرفته شد، نمونه خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده می‌شود. این دستگاه خون را با سرعت بالا چرخش می‌دهد تا به این ترتیب گلبول‌های قرمز خون از پلاسمای آن جدا شود. هنگامی که این سلول‌ها از یکدیگر جدا شدند، پلاسمای غنی شده از پلاکت به دست می‌آید که آماده برای تزریق می‌باشد.

چگونه پلاسمای غنی شده با پلاکت به فرد تزریق می‌شود؟ آیا فرآیند تزریق این ماده دردناک است؟


تزریق این ماده به نواحی هدف در بدن بیمار به بیش از یک ساعت زمان نیاز ندارد و این مدت در برگیرنده زمان لازم برای تهیه پلاسمای غنی شده با پلاکت از خون بیمار است. به این ترتیب پلاسمای غنی شده با پلاکت به تاندون‌ها، رباط‌ها، عضلات، مفاصل، یا دیسک‌های آسیب دیده که باعث ایجاد درد شده و به نحو مناسب درمان نمی‌شوند، تزریق می‌شود. هنگامی که تزریق‌های لازم به ساختارهای اطراف ستون فقرات انجام شد، از عکس‌برداری رادیولوژی (برای مثال فلوئورسکوپی) برای اطمینان از قرارگیری مناسب و بی خطر پلاسمای غنی شده با پلاکت در محل تحت درمان استفاده می‌شود. در موارد خاص، پزشک معالج می‌تواند از امواج مافوق صوت برای مدیریت بهتر تزریق پلاسما به تاندون‌ها، رباط‌ها یا مفاصل استفاده کند. به این ترتیب از این تصویرها برای اطمینان از قرارگیری دقیق پلاسمای غنی شده با پلاکت در محل استفاده می‌شود. تعداد تزریق‌های لازم در این درمان با توجه به شرایط بیمار متفاوت است، اما معمولاً برای افراد بیمار به چیزی بین دو تا شش تزریق در طول زمان نیاز است. به این ترتیب افراد بیمار معمولاً با کاهش چشمگیر درد و ناراحتی خود پس از اولین یا دومین تزریق مواجه خواهند شد.

بطور کلی تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت دردناک نیست. با این وجود ناراحتی بیمار در این شرایط به ناحیه تحت درمان بستگی دارد. در این شرایط تزریق به مفاصل حداقل ناراحتی را برای فرد ایجاد می‌کند. گاهی اوقات بیمار با مقدار کمی درد پس از درمان مواجه می‌شود، اما این درد فقط چند روز ادامه یافته و با استفاده از داروهای مسکن مثل تینول (Tylenol) قابل کنترل است. در این زمان لازم است فرد بیمار از مصرف داروهای ضد التهاب همچون آلیو (Aleve)، موترین (Motrin)، سلبرکس (Celebrex)، ناپروسین (Naprosyn)، و موبیک (Mobic) خودداری کند. در حقیقت مصرف این داروها ممکن است فرآیند بهبود بیمار را با مشکل مواجه کنند.

چه موقع می‌توان بهبود در شرایط بیمار را مشاهده کرد؟


مزایای درمان با تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت در اینست که بر خلاف سایر روش‌های درمانی، این درمان دارای نتایج حمایتی و بلند مدت است. مدت زمان لازم برای مشاهده نتایج این درمان بستگی به ناحیه آسیب دیده و مقدار آسیب دیدگی دارد. بطور میانگین، اکثر افراد بهبود در شرایط بیماری خود را به صورت کاهش درد یا بهبود عملکرد با گذشت چهار تا شش هفته از تکمیل درمان مشاهده خواهند کرد. بیمار می‌تواند با ادامه دادن برنامه فیزیوتراپی و اجتناب از انجام فعالیت‌های شدید یا وارد نکردن فشار زیاد به بافت‌های آسیب‌دیده در هفته‌های پس از تزریق به فرآیند بهبود خود کمک کند. به این ترتیب فرآیند بهبود بافت‌ها در بهترین حالت خود قرار خواهد داشت.

آیا تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت عوارض جانبی دارد؟


بطور کلی، تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت یک روش درمانی ایمن است که ریسک مشاهده واکنش آلرژیک به آن به خاطر استفاده از خون فرد بیمار، پایین است. به هر حال، هر گاه یک سوزن به بدن فرد وارد شود، همواره احتمال مشاهده عوارضی مثل عفونت، خون‌ریزی، و وارد شدن آسیب به اعصاب وجود خواهد داشت. این عوارض اغلب در افراد مشاهده نمی‌شوند، اما با این وجود مشاهده آنها در موارد بسیار نادر امکان پذیر است. سایر خطرات این روش درمانی بستگی به ناحیه تحت درمان دارد. در صورتی که شما درباره خطرات و عوارض این روش درمانی مطمئن نیستید، لازم است در این رابطه با پزشک معالج خود صحبت کنید. توجه داشته باشید در حالت عادی از تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت به عنوان اولین روش درمانی برای افراد استفاده نمی‌شود و اغلب پس از موفقیت آمیز نبودن سایر روش‌های درمانی، این روش مورد توجه قرار می‌گیرد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *