پارگی و آسیب مینیسک زانو: درمان و علائم

پارگی مینیسک یک آسیب شایع زانو است. مینیسک یک دیسک لاستیکی C شکل است که به‌عنوان ضربه‌گیر زانو عمل می‌کند. هر زانو دارای دو منیسک است – یکی در لبه خارجی زانو و دیگری در لبه داخلی. مینیسک‌ها با ایجاد تعادل وزن در سرتاسر زانو، زانوی شمارا ثابت نگه می‌دارد. مینیسک پاره می‌تواند عملکرد صحیح زانو را تحت تأثیر قرار دهد.

 [alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#cacaca”]
دکتر رئیس السادات پارگی مینیسک شمارا درمان کرده و از طریق یک برنامه درمانی و خدماتی جامع به درد زانوی شما رسیدگی می‌کند. ایشان مراقبت‌های بهداشتی قابل‌اعتماد و باکیفیت بالایی را ارائه می‌دهد.[/alert]

آناتومی زانو

 مفصل زانو محل تلاقی استخوان ران (فامور) و استخوان ساق پا (درشت‌نی) است. یک استخوان کوچک‌تر به نام استخوان نازک‌نی، که در خارج از ساق پا قرار دارد، نیز  به مفصل زانو متصل است. کاسه زانو (کشکک) در قسمت جلویی انتهای استخوان ران قرار دارد.
استخوان‌ها توسط چند رباط قوی به یکدیگر متصل شده‌اند و دو قطعه از غضروف به نام مینیسک به عنوان ضربه‌گیر برای آن‌ها عمل می کند.

انواع پارگی مینیسک

یکی از مهم‌ترین عواملی که بهبودی زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، پارگی منیسک است. پارگی در لبه بیرونی (منطقه قرمز) زودتر بهبود پیدا می‌کند زیرا جریان خون کافی در این ناحیه وجود دارد. ناحیه داخلی (منطقه سفید) فاقد جریان خون کافی است  و به همین دلیل سرعت یهبودی در این ناحیه پایین است.
نوع پارگی، اغلب تعیین کننده قابلیت ترمیم پارگی و درمان پارگی مینیسک زانو  است. پارگی‌های طولی اغلب قابل ترمیم هستند. پارگی‌های شعاعی ممکن است بسته به محل آن‌ها، قابل ترمیم یا غیرقابل ترمیم باشند. پارگی‌های مورب و نوع دیگری از پارگی به نام پارگی افقی به‌طورکلی قابل ترمیم نیستند.

علت‌ها و دلایل پارگی مینیسک

 پارگی منیسک معمولاً در اثر پیچ خوردن یا چرخش سریع زانو ایجاد می‌شود. پارگی منیسک ممکن است زمانی رخ دهد که شما شی سنگینی را بلند می‌کنید و یا بازی‌های ورزشی انجام می‌دهید. با افزایش سن، مینیسک شما پوسیده می‌شود. که این امر می‌تواند موجب تسهیل پارگی آن گردد.

علائم و نشانه‌های پارگی مینیسک

علایم پارگی مینیسک به‌اندازه و محل پارگی و وجود صدمات دیگر زانو بستگی دارد. به‌علاوه علت درد زانو می‌تواند تورم و صدمه به بافت‌های اطراف باشد.

با پارگی‌های کوچک، شما ممکن است در زمان آسیب درد اندکی را احساس کنید. تورم خفیف اغلب به‌تدریج طی چند روز برطرف می‌شود. در اکثر موارد شما می‌توانید تنها با درد اندکی راه بروید، اگرچه درد با اسکوات، وزنه‌برداری، و یا بلند شدن از یک موقعیت نشسته افزایش می‌یابد. این علائم معمولاً طی ۲ تا ۳ هفته برطرف می‌شوند، اگرچه درد ممکن است باخم شدن یا چرخاندن زانو مجدداً عود کند.
در یک پارگی متوسط ​​معمولی، شما در یک‌طرف و یا در مرکز زانو، بسته به محل پارگی، درد را احساس می‌کنید. اغلب، شما هنوز هم قادر به راه رفتن هستید. تورم معمولاً به‌تدریج در طول ۲ تا ۳ روز افزایش می‌یابد و ممکن است موجب احساس خشکی و محدودیت در خم شدن زانو شود. درد شدید اغلب هنگام چرخاندن زانو یا چمباتمه زدن ایجاد می‌شود. علائم ممکن است در طول  ۱ تا ۲ هفته کاهش یابد اما با انجام فعالیت‌هایی که شامل پیچش یا استفاده بیش‌ازحد از زانو می‌باشد، مجدداً عود می‌کند. در صورت عدم درمان، درد ممکن پس از سال‌ها برطرف شود.
پارگی‌های بزرگ‌تر معمولاً موجب درد بیشتر و تورم فوری و خشکی می‌شوند. تورم می‌تواند در طی ۲ تا ۳ روز افزایش یابد. قطعه‌هایی از منیسک پاره شده می‌تواند در فضای مفصلی شناور شود. این می‌تواند موجب گرفتن زانو، یا به‌اصطلاح پاپ یا قفل شدن زانو شود. شما ممکن است قادر به راست کردن زانوی خود نباشید. همچنین ممکن است احساس “لرزش” یا ناپایداری، و یا تکان‌های غیرعمدی در زانو ایجاد شود. اگر صدمات دیگر همراه با پارگی مینیسک رخ بدهد، به‌ویژه پاره شدن رباط، شما ممکن است افزایش درد، تورم، و یک احساس ناپایداری در زانو، و مشکل درراه رفتن را تجربه کنید.

افراد مسن‌تر مبتلابه پارگی منیسک زانو ممکن است قادر به شناسایی رویداد خاصی که موجب پارگی مینیسک شده، نباشند و یا ممکن است پس از یک رخداد جزئی مانند بلند شدن از یک حالت نشسته، با علائم پارگی مواجه شوند. درد و تورم جزئی اغلب تنها علائم هستند.
درد در داخل زانو می‌تواند به معنای پارگی در مینیسک داخلی باشد. درد در بخش خارجی زانوی آسیب‌دیده می‌تواند به معنای پارگی منیسک جانبی باشد.

تشخیص پارگی مینیسک

در طول معاینه برای پارگی منیسک احتمالی، پزشک در مورد آسیب‌های گذشته و نوع فعالیت شما در هنگام شروع درد زانو سؤالاتی را مطرح می‌کند. او برای بررسی حساسیت به لمس، دامنه حرکت  و ثبات زانو هر دوزانو را معاینه می‌کند. در صورت وجود تورم، وجود درد در ناحیه‌ای خاص (درد نقطه‌ای)، یا درصورتی‌که قادر به انداختن وزن بر روی پای خود نباشید، از اشعه ایکس معمولاً برای بررسی استخوان‌های زانو استفاده می‌شود.

زانوی شما ممکن است برای معاینه کامل بیش‌ازحد دردناک یا متورم باشد. در این مورد، پزشک ممکن است آب مفصل زانوی شمارا بکشد و یک داروی بی‌حس‌کننده (بی‌حسی موضعی) به مفصل تزریق کند. این کار ممکن است درد شمارا به‌اندازه کافی کاهش دهد و امکان انجام معاینه را فراهم سازد. و یا ممکن است معاینه برای یک هفته به تعویق انداخته شود تا شما از زانوی خود در خانه با استراحت، کمپرس، فشرده‌سازی و یا بالا گرفتن زانو مراقبت کنید.
پزشک خانوادگی شما و یا یک پزشک اورژانس ممکن است شمارا به یک جراح ارتوپد برای یک معاینه کامل‌تر ارجاع دهد. یک جراح ارتوپد ممکن است در صورت ابهام در تشخیص، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ( ام آر آی) را تجویز کند. ام آر آی معمولاً یک تصویر خوب از محل و وسعت پارگی مینیسک و همچنین تصاویری از رباط‌ها، غضروف، و تاندون‌ها در اختیار پزشک قرار می‌دهد.
یک جراح ارتوپد ممکن  است آرتروسکوپی را برای شما تجویز کند، که در آن برای بررسی و ترمیم قسمت داخلی مفصل زانو یک لوله نازک (آرتروسکپی) حاوی یک دوربین مجهز به منبع نور از طریق یک برش کوچک در نزدیکی مفصل زانو قرار داده می‌شود. در آرتروسکوپی، جراح ارتوپدی می‌تواند به‌طور مستقیم منیسک را مشاهده کرده و به درمان احتمالی آن و دیگر بخش‌های زانو بپردازد.

درمان پارگی مینیسک

تشخیص پارگی مینیسک زانو توسط پزشک بسته به عوامل مختلف ازجمله نوع پارگی، محل پارگی، و میزان جدی بودن آن انجام می‌گیرد. سن و میزان فعالیت بدنی شما و علت پارگی مینیسک زانو  نیز ممکن است گزینه‌های درمانی شمارا تحت تأثیر قرار دهد.

درمان غیر جراحی

• RICE. استراحت، یخ، فشرده‌سازی، بالا گرفتن زانو.
• مسکن. داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی. نمونه‌هایی از این داروها شامل ایبوپروفن، دیکلوفناک و ناپروکسن هستند. آسپرین نیز یک داروی غیراستروئید ضدالتهابی است.
• زانوبند. شما ممکن است از یک زانوبند یا پوشش موقت زانو با یک نوار الاستیکی استفاده کنید.
• فیزیوتراپی. فیزیوتراپی می‌تواند در تسریع روند بهبودی و کاهش تشکیل بافت اسکار مفید باشد.
• حرارت و درمان سرد. حرارت موجب افزایش گردش خون، شل شدن عضلات، و کاهش خشکی زانو می‌شود.  سرما، در فرم بسته‌های یخ، اسپری‌ها، و پمادها، اعصاب اطراف زانو را بی‌حس می‌کند، گردش خون را کند می‌کند، و برای کاهش تورم بسیار مؤثر است.
• لیزر درمانی سطح پایین. انرژی لیزر با تسریع مکانیسم بهبود طبیعی بدن، به ترمیم سلول‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.
• اولتراسونیک تراپی
  
• تحریک الکتریکی عصب فراپوستی گمان می‌رود که تکانه‌های الکتریکی با مسدود کردن پیام به مغز از اعصاب موجب کاهش درد می‌شوند. تحریک الکتریکی عصب فراپوستی سطوح بسیار پایین از جریان الکتریکی را از طریق الکترودهای متصل به پوست به بافت‌ها وارد می‌کند.
• تحریک الکتریکی عصبی عضلانی. این فرآیند موجب تحریک انقباض عضلات می‌شود. هدف از این درمان آموزش عضلات محافظ زانو و نیز تسکین درد در داخل و اطراف مفاصل است.
• ورزش.برای بسیاری از پارگی‌ها، برخی از تمرینات ساده ورزشی می‌تواند به تقویت قدرت عضلانی در جلوی ران (چهار سر ران)، پشت ران (همسترینگ)، ساق پا و ران کمک کند.

ست‌های چهارسر ران

بالا بردن زانو به سمت جلو

بالا بردن زانو به سمت پشت

خم‌کردن عضلات همسترینگ

بالا بردن پاشنه

پل زدن با پاشنه پا

خم کردن جزئی زانو در حالت ایستاده

درمان جراحی

• جراحی برای ترمیم منیسک با دوختن پارگی .
• جراحی برای برداشتن بخشی از مینیسک:
  • منیسکتومی بخشی. که طی عمل جراحی بخش پاره شده منیسک برداشته می‌شود.
  • منیسکتومی کلی. که عمل جراحی برای برداشتن تمام مینیسک است انجام می‌شود. به‌طورکلی از انجام این روش اجتناب می‌شود، چراکه این گزینه خطر ابتلا به آرتروز در زانو افزایش می‌دهد.
• پیوند منیسک. یک درمان تجربی برای علایم پارگی مینیسک زانو است. این درمان ممکن است گزینه خوبی برای منیسکی باشد که در حال حاضر ضعیف بوده و یا به دلیل مصدومیت و یا درمان‌های قبلی دچار زخم است. در این عمل جراحی، یک قطعه از غضروف مینیسک از یک دهنده (آلو گرافت) به‌زانو پیوند می‌شود.