علائم و درمان آرنج تنیس‌بازان یا تنیس البو
آرنج تنیس بازان (تنیس البو یا اپی‌کوندیلیت خارجی) عارضه‌ای دردناک است که در اثر استفاده بیش از حد یا نامناسب آرنج رخ می‌دهد. بنابراین عجیب نیست که تنیس بازان یا ورزشکاران علاقمند به دیگر ورزش‌های راکتی دچار این عارضه می‌شوند. البته فعالیت‌ها و ورزش‌های دیگری نیز هستند که احتمال ابتلا به تنیس البو را دربردارند. آرنج تنیس بازان به عارضه‌ای گفته می‌شود که در آن تاندون‌های متصل کننده عضله‌های ساعد به بخش خارجی آرنج ملتهب می‌شود. تاندون‌ها و عضله‌های ساعد در اثر استفاده بیش از حد یا تکرار حرکت یکسان آسیب می‌بیند و بیمار با درد و حساسیت سطح خارجی آرنج روبرو می‌شود.[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#cacaca”]
دکتر رئیس السادات بهترین طرح درمانی را پس از معاینه دقیق بیمار ارائه می‌دهند. برطرف کردن منشأ اصلی مشکل هدف اصلی درمان پیشنهادی است تا بیمار بتواند فعالیت‌های شغلی، ورزشی و روزمره خود را طبق روال سابق از سر بگیرد. دکتر رییس السادات با بهره‌گیری از روش‌های غیرجراحی گوناگون به بیمار کمک می‌کنند تا قدرت و توانایی حرکتی بازو یا آرنج بهبود یابد، درد آرام شود و بیمار بتواند فعالیت‌های خود را هر چه سریع‌تر ادامه دهد.[/alert]
آناتومی
مفصل آرنج از سه استخوان بالای بازو (هومروس) و دو استخوان ساعد (زند زیرین و زبرین) تشکیل می‌شود. به برآمدگی‌های استخوانی پایین استخوان بازو اپی‌کوندیل گفته می‌شود. برجستگی استخوانی بیرونی آرنج اپی‌کوندیل خارجی نام دارد.
عضله‌ها، رباط‌ها و تاندون‌ها مفصل آرنج را نگه می‌دارد و یکپارچگی آن را حفظ می‌کند.
تنیس البو یا آرنج تنیس بازان تاندون‌ها و عضله‌های ساعد را درگیر می‌کند. عضله‌های ساعد مچ دست و انگشتان را باز می‌کند. تاندون‌های ساعد یا همان باز کننده‌ها یا اکستانسورها عضله‌ها را به استخوان وصل می‌کند. این تاندون‌ها به اپی‌کوندیل خارجی متصل می‌شود. تاندونی که معمولاً در اثر آرنج تنیس بازان تاندون بازکننده مچ دستی کوتاه (ECRB) نام دارد.
علت‌ها و دلایل
استفاده بیش از حد
پژوهش‌های اخیر بیانگر این نکته است که تنیس آرنج بازان غالباً به یکی از عضله‌های ساعد به نام عضله باز کننده مچ دستی کوتاه (ECRB) صدمه می‌زند که هنگام صاف کردن آرنج به پایداری عضله کمک می‌کند. هنگامی که عضله ECRB در اثر استفاده مکرر ضعیف می‌شود، پارگی‌های بسیار ریز میکروسکوپی روی تاندون در محل اتصال به اپی‌کوندیل خارجی ایجاد می‌شود و درد و التهاب بروز می‌یابد.
احتمال آسیب دیدن عضله ECRB به دلیل محل خاص آن بیشتر است. این عضله در اثر خم و راست کردن آرنج به برآمدگی استخوانی ساییده می‌شود و به تدریج باعث تحلیل رفتن عضله می‌شود.
فعالیت‌ها
ورزشکاران تنها افرادی نیستند که مستعد ابتلا به این بیماری هستند. شغل یا فعالیت تفریحی بسیاری از بیماران دچار این ناراحتی استفاده مکرر و شدید از عضله ساعد را ایجاب می‌کند.
نقاشی، لوله کشی و نجاری احتمال بروز تنیس البو را افزایش می‌دهد. پژوهش‌های حاکی از این است که آشپزها، مکانیک‌ها و حتی قصاب‌ها بیش از دیگران در معرض ابتلا به آرنج تنیس بازان هستند. در مجموع این عقیده وجود دارد که تکرار حرکت و بلند کردن اشیاء در این مشاغل به آسیب دیدگی منجر می‌شود.
سن
اکثر بیماران دچار این عارضه در بازه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال قرار دارند، البته در صورت وجود عامل‌های خطر هر فردی در هر سنی ممکن است به آرنج تنیس بازان مبتلا شود. تکنیک ضربه زدن اشتباه و استفاده از تجهیزات و وسایل نامناسب در ورزش‌هایی مانند تنیس که راکت به کار برده می‌شود، آسیب دیدگی را در پی خواهد داشت.
علائم و نشانه‌ها
علائم و نشانه‌های معمول تنیس البو عبارت است از:
- درد یا کبودی بخش خارجی آرنج
- قدرت نداشتن دست و ضعیف شدن چنگ
علائم غالباً با فعالیت آرنج، برای مثال گرفتن آرنج، چرخاندن آچار یا دست دادن، تشدید می‌شود. بازویی که بیشتر به کار برده می‌شود، معمولاً آسیب می‌بیند، یعنی اگر فرد راست دست است به احتمال زیاد این ناراحتی را در آرنج راست حس خواهد کرد؛ البته احتمال درگیر شدن هر دو دست نیز وجود دارد.
معاینه
پزشک عامل‌های متعددی را برای تشخیص در نظر می‌گیرد که از آن جمله می‌توان به نحوه بروز علائم، عامل‌های خطر شغلی و شرکت در ورزش‌های ایجاد کننده این ناراحتی اشاره کرد.
پزشک از آزمایش‌ها و آزمون‌های مختلفی برای محدود کردن تشخیص در طول معاینه بهره می‌گیرد؛ برای مثال از بیمار خواسته می‌شود تا مچ دست و انگشتان را در برابر مقاومت بازوی کشیده پزشک صاف کند تا مشخص شود که آیا درد در این حالت شروع می‌شود یا خیر. اگر نتیجه آزمون مثبت باشد، پزشک نتیجه می‌گیرد که آن عضله‌ها سالم نیست.
آزمایش‌ها
پزشک برای تشخیص افتراقی و رد وجود دلایل دیگر دستور انجام آزمایش‌های زیر را می‌دهد.
- رادیوگرافی
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام آر آی)
- نوار عضله (الکترومیوگرافی یا EMG)
درمان
درمان‌های غیرجراحی
علائم ناشی از تنیس آرنج بازان حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد بیماران با موفقیت با استفاده از درمان‌های غیرجراحی تسکین می‌یابد.
استراحت
استراحت دادن به بازو نخستین مرحله دوران بهبود و درمان تنیس البو است؛ به این معنا که بیمار نباید تا چند هفته در ورزش‌ها یا فعالیت‌های شغلی سنگین شرکت کند.
داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب
داروهایی مانند آسپرین یا ایبوپروفن برای کاهش درد و ورم مصرف می‌شود.
بررسی وسایل
اگر بیمار تنیس بازی کند، پزشک از وی می‌خواهد تا وسایل‌اش را کنترل کند و از مناسب بودن آنها مطمئن شود. راکت‌های سفت یا با زه شل غالباً فشار روی ساعد را کاهش می‌دهد و به این ترتیب نیازی نیست عضله‌های ساعد به شدت قبل کار کند. تعویض راکت بزرگ با راکت کوچک‌تر نیز از عود کردن علائم جلوگیری می‌کند.
طب فیزیکی و فیزیوتراپی
- اولتراسوند
- ماساژ با یخ
- تکنیک‌های تحریک عضله
- ورزش درمانی: ورزش آرنج تنیس بازان و حرکت‌های اصلاحی خاص برای تقویت عضله‌های ساعد به بیمار آموزش داده می‌شود.
بریس
استفاده از بریسی که مرکز آن پشت ساعد قرار می‌گیرد به تسکین علائم آرنج تنیس بازان کمک می‌کند و با استراحت دادن به عضله‌ها و تاندون‌ها علائم را کاهش می‌دهد.
تزریق استروئید
استروئیدها، برای مثال کورتیزون، داروهای ضد التهابی بسیار قوی به شمار می‌آیند. پزشک گاهی استروئید را برای تسکین علائم در عضله آسیب دیده تزریق می‌کند.
تزریق پلاسمای سرشار از پلاکت (پی آر پی)
درمان با پلاسمای سرشار از پلاکت (پلاسما درمانی یا پی آر پی) التیام یافتن آسیب دیدگی‌های تاندون را شتاب می‌بخشد. پی آر پی لازم برای تزریق که از خون خود بیمار گرفته می‌شود حاوی غلظت بالایی از پروتئین‌های موسوم به فاکتورهای رشد است که برای التیام سریع آسیب‌ها بسیار مهم است.
شاک ویو تراپی
امواج صوتی در شاک ویو تراپی به آرنج فرستاده می‌شود. این امواج صوتی با ایجاد کردن “میکروتروما” یا آسیب‌های بسیار جزیی فرایندهای التیام بخشی طبیعی خود بدن را برمی‌انگیزد. اگرچه شاک ویو تراپی به نظر بسیاری از پزشکان هنوز در مرحله آزمایش است، اما سودمندی بعضی منابع آن به اثبات رسیده است.
درمان جراحی
اگر علائم پس از ۶ تا ۱۲ ماه دنبال کردن درمان‌های غیرجراحی تسکین نیابد، پزشک انجام جراحی را پیشنهاد می‌دهد.
در اکثر عمل‌های جراحی که با هدف درمان آرنج تنیس بازان انجام می‌شود، عضله آسیب دیده برداشته می‌شود و عضله سالم مجدداً به استخوان متصل می‌شود.
جراحی باز
جراحی باز متداول‌ترین رویکرد درمان آرنج تنیس بازان است که در آن برشی بالای آرنج ایجاد می‌شود.
جراحی باز معمولاً یک جراحی سرپایی است و به ندرت به بستری شدن نیاز دارد.
جراحی بسته (آرتروسکوپی)
آرنج تنیس بازان را می‌توان با ایجاد برش‌های کوچک و استفاده از تجهیزات ظریف درمان کرد. جراحی بسته یا آرتروسکوپی تنیس البو نیز مانند جراحی باز عملی یک روزه یا سرپایی است.
عوارض جراحی
این جراحی نیز مانند هر عمل جراحی دیگری با عوارض احتمالی همراه است. شایع‌ترین عوارض جراحی آرنج تنیس بازان عبارت است از:
- عفونت
- آسیب دیدگی اعصاب و رگ‌های خونی
- توانبخشی طولانی مدت
- کاهش و از دست دادن قدرت
- کاهش انعطاف پذیری
- ضرورت انجام جراحی‌های بیشتر
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.