دررفتگی و نیمه دررفتگی و بی‌ثباتی مچ دست: درمان، علائم و علت‌ها
مچ دست دارای چندین استخوان و سطح مفصلی است و دررفتگی مچ دست به معنای دررفتگی هر یک از استخوان‌های مچ دست از جمله اولنا، رادیوس یا استخوان‌های کارپال می‌باشد. دررفتگی مچ دست معمولا بر اثر زمین خوردن شخص اتفاق می‌افتد. در این حالت شخص برای جلوگیری از ضربه خوردن بدنش، مچ دست را به طرف زمین می‌برد و فشار بیش از حد به مچ دست موجب دررفتن مفاصل آن می‌شود. در ورزش‌هایی مانند فوتبال، کشتی، بسکتبال، راگبی و مانند آن‌ها، دررفتگی مچ دست زیاد اتفاق می‌افتد. البته احتمال بروز این آسیب در فعالیت‌های تفریحی مانند اسکی نیز وجود دارد.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#cacaca”]
در بسیاری از موارد، برای درمان دررفتگی مچ دست، ابتدا مفصل جا انداخته می‌شود و سپس در بریس یا آتل قرار داده می‌شود تا استخوان‌های آسیب‌دیده در حین بهبودی بی‌حرکت باقی بمانند. مرحله‌ی بعدی، بعد از بهبودی استخوان‌ها، انجام فیزیوتراپی است. طی جلسات فیزیوتراپی، متخصصین ما در موسسه طب فیزیکی و فیزیوتراپی دکتر رئیس‌السادات ورزش‌هایی را برای مچ دست و عضلات آن تجویز می‌کنند تا دوباره بتوانید مانند قبل مچ دست خود را به کار بگیرید. با انجام این دوره‌ی درمانی احتمال آن که کارایی مچ دست به طور مکامل بازگردد بسیار زیاد است. با انجام تمرینات تقویت عضلات مچ دست، روند بهبودی شما نیز تسریع می‌شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر و یا تعیین وقت قبلی جهت مراجعه به موسسه می‌توانید با شماره ۰۲۱۲۲۱۱۹۹۴۶– ۰۲۱۲۲۱۱۹۹۴۸ تماس حاصل فرمایید.[/alert]
انواع دررفتگی مچ دست
انواع آسیب‌های مختلف می‌توانند منجر به بروز دررفتگی‌های مختلف در استخوان‌های کارپال (مچ دست) شوند. البته در اغلب دررفتگی‌ها، استخوان لونیت درگیر است. دررفتگی مچ دست معمولا همراه با آسیب شدید رباط‌ها است و در صورتی که این آسیب درمان نشوند، می‌تواند به ناتوانی دائمی مچ دست منجر شود. دو مورد از شایع‌ترین دررفتگی‌های مچ دست عبارتند از دررفتگی لونیت قدامی و دررفتگی پری اولنار. در ادامه با برخی از انواع دررفتگی‌های استخوان‌های مچ دست آشنا می‌شویم:
- دررفتگی لونیت: دررفتگی استخوان لونیت
- پری اولنار: دررفتگی استخوان کاپیتیت از استخوان لونیت
- شکستگی گالیازی: دررفتگی استخوان اولنا همراه با شکستگی رادیوس
- شکستگی مونتگی: دررفتگی استخوان رادیوس همراه با شکستگی اولنا
علل
به طور کلی، زمانی مچ دست دچار دررفتگی می‌شود که شخص در حالی که مچ دستش کاملا کشیده شده است روی زمین بخورد.
- دررفتگی مچ دست اغلب در ورزش‌های پربرخوردی رخ می‌دهد که در آن احتمال تلاقی شدید بازیکنان با هم وجود دارد.
- زمین خوردن و دررفتگی مچ دست اغلب در ورزش‌هایی مانند فوتبال، غواصی، بسکتبال و مانند آن‌ها رخ می‌دهد.
- وزنه‌برداری نیز گاهی می‌تواند موجب دررفتگی مچ دست شود.
- زمین خوردن در حین انجام اسکی
- در صورتی که مچ دست قبلا آسیب دیده باشد، اعمال فشار بیش از حد به مچ دست می‌تواند موجب موجب دررفتگی آن شود.
- در حین بروز تصادفات ماشین نیز ممکن است دررفتگی مچ دست رخ دهد.
- آسیب‌های شغلی نیز می‌تواند به دررفتگی مچ دست منجر شود.
علائم
- درد مداوم مچ دست پس از آسیب‌دیدگی
- تورم
- حساسیت به لمس
- کبودی
- بدشکلی و دفرمیتی مچ دست
- احساس گزگز در انگشت شست، انگشت سبابه و انگشت میانه
- تشدید درد با حرکت دادن دست
- محدود شدن دامنه حرکتی مچ دست
- تشدید درد در هنگام گرفتن شیئی در بین انگشتان
- خشکی و بی حرکتی انگشتان دست
تشخیص
پزشک در ابتدا به دقت بیمار را معاینه فیزیکی می‌کند و سپس انجام یکی از تست‌های تشخیصی را برای بررسی وضعیت مچ دست تجویز می‌کند:
- رادیوگرافی با اشعه ایکس
- در موارد نادری، سی تی اسکن
- در موارد نادری، اسکن ام آر آی
- اسکن استخوانی
درمان
مهمترین چیزی که در مورد درمان دررفتگی مچ دست وجود دارد این است که، درمان باید در سریع‌ترین زمان ممکن آغاز شود. هر گونه تاخیر در شروع درمان م تواند موجب انحراف و بدشکلی استخوان یا مفاصل مچ دست شود که این موضوع نیز بر کارایی و عملکرد مچ دست قطعا تاثیرگذار خواهد بود. درمان سریع و به موقع دررفتگی مچ دست، همچنین موجب می‌شود که از بروز آسیب‌های آتی پیشگیری شود.
روش‌های درمانی غیر جراحی
در اغلب موارد، به کارگیری روش‌های درمانی معمول و غیرجراحی برای درمان دررفتگی مچ دست موفقیت‌آمیز است، چرا که تنها استخوان از جای خود خارج شده. در ابتدا مفصل مچ دست جااندازی می‌شود و سپس مچ دست و دست گچ گرفته می‌شوند. بهبودی کامل دررفتگی مچ دست ممکن است چند ماه طول بکشد.
فیزیوتراپی
انجام فیزیوتراپی مچ دست برای تسریع روند بهبودی بعد از دررفتگی، نقشی حیاتی دارد و به بیمار کمک می‌کند هر چه سریع‌تر، کارایی قبلی مچ دست خود را بازیابی کند. روش‌های درمانی فیزیوتراپی عبارتند از:
- جااندازی مفصل مچ دست
- ماساژ درمانی بافت‌های نرم
- اولتراسوند
- استفاده از مچ‌بند طبی
- سرمادرمانی و گرمادرمانی
- تمریناتی برای افزایش قدرت عضلات
- اصلاحاتی در نحوه انجام فعالیت‌ها
- تدوین برنامه‌ای مناسب برای بازگشت تدریجی به فعالیت‌های معمول
تمریناتی برای درفتگی مچ دست
لازم است که بیمار برای بازگرداندن مچ دست به حالت نرمال، تمریناتی را برای کشش و تقویت عضلات مچ دست انجام دهد.
حرکات کششی مچ دست
- خم کردن مچ به سمت پایین: در این حرکت، تا جایی که مچ دست درد ندارد، دست خود را به سمت پایین خم می‌کنید. این حالت را برای ۶ ثانیه نگه دارید. این حرکت کششی را باید در سه ست ۱۰ تایی انجام دهید.
- خم کردن مچ به سمت بالا: در این تمرین باید مچ دست خود را به سمت عقب برگردانید. دست خود را تا جایی برگردانید که در مچ دست خود احساس درد نمی کنید. این حالت را برای ۶ ثانیه نگه دارید. این حرکت کششی را باید در سه ست ۱۰ تایی انجام دهید.
- حرکت دادن مچ به سمت طرفین: در این تمرین مچ دست را باید تا جای ممکن به سمت چپ و راست خم کنید تا جایی که مچ دست درد نگیرد. در هر جهت، مچ دست را برای ۵ ثانیه نگه دارید و این تمرین را در دوست ۱۵ تایی انجام دهید.
- کشش خم کردن مچ به خارج: می‌توانید برای انجام دادن این تمرین، آرنج دست خود را صاف بگیرید و انگشتان خود را روی یک سطح صاف قرار دهید به طوری که کف دست رو به پایین باشد. سپس وزن بدن خود را به سمت جلو منتقل کنید تا مچ دست کشش داده شود. این حالت را برای ۲۰ ثانیه نگه دارید.
- کشش خم کردن مچ به داخل: می‌توانید برای انجام دادن این تمرین، آرنج دست خود را صاف بگیرید و انگشتان خود را روی یک سطح صاف قرار دهید به طوری که کف دست رو به بالا باشد. سپس وزن بدن خود را به سمت جلو منتقل کنید تا مچ دست کشش داده شود. این حالت را برای ۲۰ ثانیه نگه دارید.
- چرخش محوری مچ دست: در این تمرین ابتدا آرنج باید در زاویه صحیحی قرار گیرد و خم شود. سپس کف دست را به سمت بالا بچرخانید و آن را برای ۱۰ ثانیه نگه دارید. حالا کف دست را به جهت مخالف بچرخانید و مجددا ۱۰ ثانیه نگه دارید . ای تمرین را در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید به نحوی که موجب تشدید علائم شما نشود.
تمرینات قدرتی برای مچ دست
- خم کردن مچ به سمت داخل: در این تمرین باید یک وزنه را در مچ دست خود بگیرید در حالی که کف دست رو به بالا است. سپس مچ دست خود را به آرامی به سمت بالا خم کنید. این حرکت را برای هر مچ دست ۱۵ بار تکرار کنید. به مرور زمان می‌توانید وزن وزنه را افزایش دهید.
- خم کردن مچ به سمت خارج: در این تمرین دسته‌ی کش را در دست می‌گیرید و کف دست شما باید به سمت پایین باشد. سپس به آرامی مچ دست را به سمت بالا خم کنید. این تمرین را در دوست ۱۵ تایی انجام دهید. به مرور زمان می‌توانید وزنه‌ی مورد استفاده را افزایش دهید.
- فشار دادن توپ تنیس در دست: برای این تمرین باید چیزی اسفنجی و نرم مانند توپ تنیس را در دست خود بگیرید و آن را تا ۱۰ ثانیه فشار دهید. این تمرین را باید تا جای ممکن به صورتی انجام دهید که موجب بروز درد نشود. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.
- جمع کردن مچ دست با کش: در این تمرین باید کش را به دور انگشتان خود ببندید و کف دست شما را به سمت بالا باشد. آرنج باید در کناره‌ی تنه‌ی بدن ثابت باقی بماند و در زاویه‌ای صحیح قرار داده شود. شما می‌توانید ساعد خود را با دست دیگر نگه دارید. حالا به آرامی انگشتان و مچ دست خود را به سمت بالا خم کنید. مقاومت کش موجب می‌شود که که عضلات ساعد بیشتر منقبض شده و قوی شوند. تا زمانی که علائم شما شدت پیدا نکرده‌اند می‌توانید به انجام این تمرین ادامه دهید.
- خم کردن مچ به سمت بالا با کش: در این تمرین باید کش را به دور انگشتان خود ببندید و کف دست شما را به سمت زمین باشد. آرنج باید در کناره‌ی تنه‌ی بدن ثابت باقی بماند و در زاویه‌ای صحیح قرار داده شود. می‌توانید با دست دیگر، دستِ در حال تمرین را نگه دارید. سپس به آرامی انگشتان و مچ دست خود را به سمت بالا خم کنید. کشش کش موجب می‌شود که عضلات ساعد دست بیشتر منقبض شده و قوی شوند. تا زمانی که علائم شما شدت پیدا نکرده‌اند می‌توانید به انجام این تمرین ادامه دهید.
درمان با جراحی
در موارد آسیب‌دیدگی بسیار شدید که روش‌های درمانی غیرجراحی موثر نیستند و استخوان‌ها تا حدی آسیب دیده‌اند که به طور دستی جا نمی افتند، لازم است عمل جراحی انجام شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.